‘Mulisch was slechts 36% Mulisch’

Anatoom: 'Schrijver meer dan de som van zijn lichaamsdelen'

Harry Mulisch weet ook na zijn overlijden vriend en vijand nog te verbazen. De resultaten van een autopsie laten zien dat het lichaam van Mulisch nog slechts voor 36% van hemzelf was. De afgelopen 20 jaar heeft de schrijver voornamelijk geleefd op organen, huid en ander weefsel afkomstig van donoren, onder wie vele overleden collega-auteurs. Zijn laatste woorden (“Ik bén de Grote Drie”) kunnen na deze onthulling volledig worden geduid.

Mulisch ontving in 1995, nog geen week na diens dood, de nieren van Willem Frederik Hermans. In 2006, toen het naar eigen zeggen ‘echt erop of eronder was’ bracht het hart van collega Reve uitkomst. Onvoorzichtigheid met vuurwerk werd in de Oudjaarsnacht van 2007/2008 genadeloos afgestraft, maar gelukkig was daar de gezichtshuid van Jan Wolkers, waardoor Mulisch zich in zijn laatste jaren nog fatsoenlijk kon vertonen. De lever van Simon Vinkenoog zorgde in Mulisch’ laatste jaar voor een ‘stelselmatig terugkerend gevoel van zaligmakendheid en cumulatief groeiend inzicht in het Kosmische Geheel.’

“Het acceptatievermogen van Mulisch’ lichaam was verbluffend”, aldus patholoog-anatoom Bert Bokhoven, verbonden aan het AMC. “Alle organen en bloedgroepen voelden zich in Mulisch thuis. De wrok van Hermans tegen zijn collega was niet tot zijn nieren doorgedrongen, al had die wel de nieren van Mulisch geproefd. En laten we wel wezen: wie een orgaan van Vinkenoog langer dan een paar dagen kan verdragen is een keiharde, gedoemd om stokoud te worden.”

Over het lot van de diverse lichaamsdelen blijft het ook na de dood van de auteur gissen, aangezien de inhoud van zijn testament nog niet bekend is gemaakt. In de literaire wereld weerklinkt de hoop dat de schrijver zijn organen ter beschikking van medeliteratoren zal stellen. Verschillende auteurs, onder wie Kluun (“Een goed stel hersens zou erg prettig zijn.”) en Paulien Cornelissen (‘‘Schrijversvingers zijn zeg maar echt mijn ding.’’) hebben al belangstelling getoond.


Uw reactie telt. Juist nu.

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

gravatar

Wás Een verkapte filmster Die kosten Òók Méér inkt Ná overlijdén Dán Héél hún léven Ván Léven en Bestáán Zondér Vergáán maar steeds en Wij Állen Zó Gedúld en rustig houden Máár Dié Altijd té kórt Áán áándácht Én Nóót ….Hoi Ik bén beroémd …Já Dát máken WIJ ú Wél …Róddelen Én Kijfén Noemde Men Dát in Vroéghér Niét beslist Eérlijkér Dóch Wél Béslist Geváár lijker tijdén.

Reageer
gravatar

@36 Beste Marktplaats, u roept iets in het luchtledige zonder uw stelling te onderbouwen. Ik ben niet zo. Ik kom graag met feiten. En omdat ik een aardige man ben, geef ik u hieronder nog wat feiten over rattenkoning Mulisch en rattenbioloog ‘t Hart.

Harry Mulisch en Maarten ‘t Hart hebben beiden over de rattenkoning geschreven. De bioloog Maarten ‘t Hart deed dit in zijn boek ‘Ratten’. Hierin speelt het fenomeen van de rattenkoning slechts een ondergeschikte rol. Harry Mulisch heeft echter een heel boek aan de rattenkoning gewijd, namelijk: ‘Bericht aan de rattenkoning’.

Waarom meneer Mulisch een 200 pagina’s tellend bericht aan zichzelf heeft geschreven, is mij helaas onbekend, maar ik heb wel een idee: Mulisch hield van onzin. Zijn hele oeuvre bestaat immers uit onzin. In augustus 1966 dacht hij zeker bij zichzelf: ‘Met watvoor onzin zal ik nu eens de wereld lastig vallen? Weet je wat, ik ga een bericht aan mezelf schrijven. Dat is lekker onzinnig.’ Zo moet ‘t zijn gegaan.

Reageer
gravatar

Volkskrant: “Harry Mulisch onder grote belangstelling begraven”

Ofwel, hoe maak ik een verkeerde kop.

Beter een metertje aarde erop voor tegen de odeur ….

Reageer
gravatar

Forensisch onderzoek heeft nu aangetoond dat Mulisch de alvleesklier van Stalin had, de blinde darm van Eichmann, de schrijversvingers van Primo Levi, de humor van Hitler en de venusheuvel van Eva Braun. Daarmee komt zijn uitspraak “Ik ben de tweede wereldoorlog” in een geheel nieuw daglicht te staan.

Reageer
gravatar

Leefde Reve
Maar weer eve
Dan kon hij Mullis
Nog eens als vullis
Ouderwets wegzetten
Ach, wat zou de Goden letten
Die twee als kemphanen te laten vechten
Om een eretitel als: opperknecht der letterenknechten.

Reageer
gravatar

@30 Piet Hein: …Of hij heeft het gerucht dat door de wegens de wereldeconomische crisis in gang gezette bezuinigingen op cultuur Geert Wilders en dit kabinet het voor mekaar heeft gebokst dat Nobelprijzen zijn afgeschaft te serieus genomen.

(GW en dit kabinet is één; vandaar enkelvoud, taalkundig juffrouw Paulien)

Reageer
gravatar

Ik denk dat Mulisch het met een orgaantje extra best nog een paar jaar had volgehouden, maar de levenslust is hem simpelweg ontgaan toen het duidelijk werd dat er nooit meer een reünie van Lange Frans en Baas B. zal komen. Tragisch.

Reageer
gravatar

Harry Mulisch heeft mij nooit betaald voor mijn nieren. Hij heeft mij ook nooit om toestemming gevraagd. Dat kan ik wel begrijpen, want ik had het nooit goedgevonden dat iemand mijn prachtige nieren in dat walgelijke ratachtige lichaam zou plaatsen. Daarom heeft hij natuurlijk tot zijn dood geheim gehouden, dat hij met mijn nieren rondliep. Hiermee is opnieuw bewezen, dat Harry Mulisch een geniepige rat was. Kijk ook maar eens naar die rattenkop van die vent. De wereld mag blij zijn na 83 jaar eindelijk te zijn verlost van die overschatte amateurschrijver, de koning van de ratten.

Reageer
gravatar

Gé en Arie, dat was een geweldige verzetsdaad. Ik zag van de zomer in Zandvoort nog Duitsers na het graven van een grote kuil zoeken naar deer baanhoof. Weet je, ik kon niet nalaten om “doo” te zeggen.

Reageer
gravatar

#19 Erlise,
De alliteratie van ‘onbenul’ met ‘onze stem’ is mij niet ontgaan.
Overigens ben je duidelijk verdwaald. Laat ik je daarom de weg te wijzen: de eerste vier straten rechtsaf, dan ‘immer geradeaus’ en dan bij de eerste kruising extreemrechtsaf, daarbij de bordjes ‘geenstijl’ volgen.

Reageer
gravatar

erlise, # 19

Twee van de drie Grote Schijvers waren volgens jou aperte onbenullen op politiek gebied. Je vergeet er nog één.

Wijze mensen zijn onbenullen als ze niet op jouw partij stemmen. Tuurlijk.

Overigens, voor reclame voor “onze stem” kun je het tarief bij de redactie vragen.

Reageer
gravatar

Bij de literatuur is het soms net als in de liefde: als je een auteur bewondert om zijn literaire werk dan kan je hem veel vergeven – bijvoorbeeld dat hij een aperte onbenul op politiek gebied was. Zo heb ik bij Willen Frederik Hermans wel eens wat verlegen moeten grinniken – bijvoorbeeld in de tijd dat hij meldde dat hij op de PSP had gestemd. En natuurlijk is ook een literair auteur een mensch, wiens nabestaanden altijd recht hebben op het eerbiedigen van hun rouw. Met oprechte condoleances aan de nabestaanden en een woord van excuus aan de liefhebbers, schrijf ik dus het volgende.

http://www.onzestem.eu/2010/10/31/bij-de-dood-van-harry-mulisch-ingezonden/

Reageer
gravatar

@15 GG: het ego is zojuist verdeeld in DWDD, met als hoodflijkepikker de onvermijdelijke Joost Z.

Je begrijpt ineens weer waarom Harry geen zin in doodgaan had …

Reageer
gravatar

Bovenstaand artikel doet mij vermoeden dat er nog wel wat delen van Mulisch hun weg zullen vinden naar jonge schrijvers.
Wellicht dat wij binnenkort het ego van Mulisch terug zullen vinden in Kluun…

Reageer
gravatar

Tja, het was een groots schrijver. En wat maakt het uit dat ze alles met z’n vieren deelden! Het is gewoon een mooie enorme samenwerking. Kan menigeen nog een voorbeeld aan nemen.

Reageer
gravatar

Het is misschien goed om te weten dat 11, Nobel Comité Oslo overweegt om de prijs aan dhr. Harry Mulisch zowel als levende als posthuum dode schrijver toe te kennen want iemand die zo schrijft kan niet dood gaan en wie schrijft blijft en daarbij zei de grote schrijver zelf al dat maar eerst aangetoond diende te worden dat hij écht morsdood is. Ondoenlijk werk, er is altijd wel een orgaan van hem wat ergens anders leeft.

Reageer
gravatar

Nobelkomiteen.
Død H. Mullisch er ingen grunn for oss Nobelprisen i litteratur for å få ham posthumt. Tvert imot, er vi glade for at de uendelige tigge for prisen har blitt avsluttet.
Pipi Langkous Oslo, 1 november 2010

Reageer
gravatar

Mulisch is niet dood, hij slechts in een andere dimensie inspiratie aan het opdoen, om binnenkort in een overdonderende triomf de Nobelprijzen voor de literatuur én natuurkunde te winnen.

Reageer
gravatar

Nog niet bevestigde bronnen melden dat Anne Frank op 81 jarige leeftijd in de kelder van Mulisch is gevonden.

Reageer
gravatar

We zitten nu met z’n vieren in het hiernamaals en maken de balans op. De vier musketiers zijn weer compleet en we moeten ons vermaken hier met een harpje. Dat is wel even wennen hoor! Dat is nogal wat anders dan pennen strijken.

Reageer
gravatar

@ Paulien:

Ja, dat is waar ook ik heb die pen van jou geleend en helemaal vergeten terug te geven. Die pen ligt nog steeds op mijn bureau en zal zeker met naam verwijzing in het museum komen.

Groetjes, de pen schreef formidabel…

Reageer
gravatar

Niet zonder trots kan ik vertellen, dat Harry midden jaren vijftig mijn vulpen heeft geleend. Ik heb de pen nooit teruggekregen.
U weet nu aan wie hij zijn prachtige penvoering te danken heeft.

p.s. Ik geef het letterkundig museum toestemming om de pen tentoon te stellen, mits voorzien van mijn naam als schenker.

Reageer